Eenzaamheid
Eenzaamheid is gestold alleen-zijn. Het is een alleen-zijn waarbij degene die alleen is dat beseft én accepteert - misschien met onbeschrijflijk verdriet, maar tóch, accepteert. Het is het besef ver van anderen, de ander of een speciale ander, verwijderd te zijn. In plaats, tijd, ruimte of anderszins, zoals op het vlak van het ervaren, denken, beleven of genoeglijk en intiem samenzijn.
Samen ongelukkig en depressief in een relatie voortleven. Wachten op de dood. Onbegrip van collega's. Ongekende vrienden. Jij en je tv - boek, wasmachine, vibrator, porno. Bureaucraten die van een andere planeet komen. Graaiende en corrupte leiders en managers. Politici. De buurt. De straat. De metro. De file. De vreemde ander.
Het gevoel van eenzaamheid is vaak een resultaat van gebeurtenissen en processen die leiden tot het niet (meer) willen of kunnen aangaan van dieper gaande emotionele bindingen, zoals bijvoorbeeld traumatische gebeurtenissen, angsten, depressiviteit. Het empathisch vermogen heeft
Maar ook het resultaat van echt oud worden en het besef eens te zullen sterven en anderen achter te laten. Van anderen, dierbaren om je heen, te zien sterven en doodgaan.
Op het diepste niveau is eenzaamheid een existentieel gegeven: hoewel de mens een sociaal wezen is en een hang heeft naar contact met anderen, kan hij tegelijkertijd nooit met die ander samenvallen. De mens is en blijft onontkoombaar een uniek wezen, een in het zijn, eenzaam zogezegd.
Eenzaamheid is in essentie het pijnlijk en diepgevoeld besef en acceptatie van de onmogelijkheid van een volledige verbinding of versmelting met een ander, of het andere.
Volgende pagina
Mensdingen
Menu
Mensdingen - Leven - Psychisch - Therapie ed. - Home - Begeleiding - Training - Tests - IDEE - Contact & zo